Mgławica Kila

Mgławica Kila to filar pyłu i gazu będący swego rodzaju inkubatorem dla nowych gwiazd, obfituje on w nową aktywność gwiazdotwórczą. Gorące, młode gwiazdy erodują i rzeźbią chmury w tym niezwykłym krajobrazie, wysyłając gęste wiatry gwiazdowe i palące promieniowanie ultrafioletowe. Obszary mgławicy o niskiej gęstości są rozdrabniane, podczas gdy gęstsze części są odporne na erozję i pozostają grubymi filarami.

W ciemnych, zimnych wnętrzach tych kolumn wciąż tworzą się nowe gwiazdy. W procesie formowania się gwiazd dysk wokół protogwiazdy dokonuje powolnej akrecji na jej powierzchnię. Część materiału jest wyrzucana wzdłuż dżetów prostopadłych do dysku akrecyjnego. Dżety mają prędkość kilkuset kilometrów na sekundę. Gdy dżety te wdzierają się w otaczającą mgławicę, tworzą one małe, świecące plamy mgławicowe, zwane obiektami Herbig-Haro (HH).

U góry obrazu widać wystrzeliwujące w przeciwnych kierunkach długie strumienie gazu. Kolejna para dżetów jest widoczna w lewej, środkowej części zdjęcia. Dżety te (znane odpowiednio jako HH 901 i HH 902) są powszechnymi oznakami narodzin nowych gwiazd.

Mgławica Kila [zwana też Mgławicą Carina] jest jedną z największych i najjaśniejszych odkrytych mgławic. Jeśli uwzględnić jej słabsze zewnętrzne filary rozciąga się ona na 300 lat świetlnych. 

Zdjęcie Mgławicy Kila upamiętnia 20 rocznicę wystrzelenia i umieszczenia Teleskopu Hubble’a na orbicie okołoziemskiej. Kamera Hubble’a Wide Field Camera 3 obserwowała słup w dniach 1-2 lutego 2010 roku. Kolory widoczne na tym złożonym z wielu zdjęć obrazie, odpowiadają świeceniu tlenu (niebieski), wodoru i azotu (zielony) oraz siarki (czerwony).

Grafiki widoczne na plakacie zostały opracowane, poddane procesom upscaleingu i cyfrowej korekcie na podstawie fotografii NASA / JPL / Space Science Institute znajdujących się w Domenie Publicznej.