Mapa nieba – hemisfera południowa

Plakat z mapą nieba południowego, to znakomity pomysł na prezent dla każdego fana astronomii, zarówno tego rozpoczynającego przygodę z obserwacjami kosmosu jak i dla doświadczonych astronomów.

Plakat przedstawia opracowaną od podstaw mapę sklepienia niebieskiego widzialną na półkuli południowej. Mapa została pieczołowicie przygotowana na podstawie wielu różnych źródeł astronomicznych, przede wszystkim na podstawie danych dostępnych w Wikipedii. Klasyczne mapy nieba dla obserwatorów przygotowywane są zazwyczaj w formie ruchomego mechanizmu  obrotowego, pozwalającego na bardziej precyzyjne zakrycie niewidocznych obiektów zależnie od pory roku i godziny. W przypadku statycznego plakatu musieliśmy przyjąć pewne uproszczenie, które definiuje obszar obserwacji dla południka 15° długości geograficznej wschodniej, przebiegającego przez Polskę. Samo sklepienie niebieskie widoczne na plakacie jest więc widoczne w południowej Afryce. Obecność miesięcy i godzin znajdujących się na obwodzie podpowiada w jakich porach roku oraz o jakich porach dnia dane gwiazdozbiory lub obiekty są najlepiej widoczne – tj. znajdują się najwyżej na niebie o północy.

Mapa zawiera szereg obiektów widocznych często gołym okiem na półkuli południowej. Aby dostrzec obiekty o największym magnitudo [najmniej jasne] – w celu dokonania obserwacji warto wybrać się w jakieś odludne miejsce, bez tzw. zanieczyszczenia światłem, z dala od miasta, w bezchmurną noc, gdy księżyc ma kształt sierpa lub między pierwszą kwadrą a pełnią księżyca. Idealne do obserwacji nocnego nieba są góry, gdzie oprócz braku zanieczyszczenia świetlnego płynącego z miast mamy też zazwyczaj większą przejrzystość powietrza związaną z wysokością terenu i brakiem zanieczyszczeń atmosferycznych.

W stopce plakatu zawarte zostały szczegółowe opisy wyjaśniające symbole i oznaczenia zawarte na mapie nieba:
Magnitudo gwiazd – jest jednostką miary stosowaną do oznaczania blasku gwiazd. W skali tej najsłabsze widoczne gołym okiem gwiazdy mają wielkość 6^m, a najjaśniejszy obiekt [Syriusz] -1.47^m.
Oznaczenia obiektów – na mapie zawarte zostały symbole określające gromady, mgławice, galaktyki, a także obszar naszej galaktyki Drogi Mlecznej. Oznaczona została także umowna linia równika niebieskiego, linia ekliptyki po które podąża słońce przechodząc w ciągu roku przez 12 gwiazdozbiorów zodiakalnych, a także oznaczenia nazw gwiazdozbiorów i wybranych gwiazd.
Oznaczenie gwiazd Bayera – litery greckie były pierwotnie przypisywane gwiazdom według ich jasności obserwowanej w danym gwiazdozbiorze, jednak wraz z rozwojem technik pomiarowych okazało się, że przypisana w XVII wieku kolejność liter nie zawsze odpowiada jasności gwiazd. Na mapie nieba zawarte zostały oznaczenia literowe najważniejszych gwiazd każdego z gwiazdozbiorów.
Kalendarium – ostatnim elementem legendy mapy jest kalendarium, które informuje jak interpretować przybliżone czasy obserwacji znajdujące się na obwodzie mapy.

Cała mapa jak i opracowana szczegółowa legenda, zostały przygotowane w języku polskim.

Pierwsze mapy nieba rysowane były ręcznie i zawierały głównie obrazowe przedstawienia gwiazdozbiorów zodiakalnych. Bardziej nowoczesne mapy w postaci kart zostały upowszechnione w XV wieku w druku. Pierwszą drukowaną mapą nieba była mapa powstała w 1515 roku autorstwa Albrechta Dürera. Została ona stworzona na dwóch kartach, na których zostały przedstawione dwie półkule – północna i południowa. W naszym sklepie znajdziesz także drugi z plakatów przedstawiający właśnie mapę nieba hemisfery północnej.